1.3 Зошто ја сакаме среќата

Пред да почнеме да го истражуваме постигнувањето на трајна среќа, дали некогаш сте се запрашале зошто копнееме да бидеме среќни? Наједноставниот одоговор би бил,”Убаво е да се биде среќен!”

Виситинската причина, сепак, е дека длабоко во секој од нас постои душа (атма). Душата е Божјиот Принцип (Бог во нас) во нас и еден од квалитетите на Бога е вечно Блаженство (Ананд). Блаженство е онаа среќа која е од највисок ред и која не зависи од ништо друго. Подсвесно, знаеме дека суперлативна форма на среќа (т.е.Блаженство) постои, и ние се трудиме да дојдеме до оваа состојба на Блаженство.

Но ние правиеме една голема грешка. Ние ја бараме оваа среќа надвор од нас наместо да се обидеме да се приклучиме кон Блаженството внатре во нас.

Еднаш некој рекол: “Тоа е толку жално што Бог не создал со нашите очи нсочени нанадвор, а трајната среќа можеме да најдеме само ако погледнеме внатре.”

И тоа е причината зошто сме целосоно оптеретени и потполно заробени од она што го гледаме во надворешниот свет!