Tijdens het uitvoeren van alle handelingen in onze dagelijkse leven, zijn we ons altijd bewust van onze eigen bestaan omdat het diepgeworteld is binnenin ons. Dit bewustzijn van ons is middels onze 5 zintuigen, verstand en intellect. Overeenkomstig vinden alle gebeurtenissen of worden alle gevallen ervaren in relatie tot deze bewustzijn hetzelf. In spirituele termen noemen we deze bestaan het kleine ‘ik’. Aan de andere kant noemen we de Ziel of de God binnenin ons de grote ‘ik’.
Als we starten met het praktiseren van spirituele oefening, beginnen we een hogere kracht te ervaren, oftewel God functionerend in onze levens. Als we spiritueel ontwikkelen is er een toename in deze bewustwording van God in onze levens en rondom ons heen. Er is ook een afgenomen focus op onze eigen bestaan of de kleine ‘ik’.
Spirituele emotie is vervanging van de ‘ik’ in onze leven met het inzicht van het bestaan van God of de Guru (het Onderrichtende principe van God) met evenredige intensiteit. Een intens besef van het bestaan van God of de Guru in iedere vorm tijdens het uitvoeren van dagelijkse levensactiviteiten gebaseerd op dit gevoel en het ervaren van het leven gebaseerd op deze achtergrond wordt naar gerefereerd als spirituele emotie (bhaav) naar God of de Guru.
Als we ons in een conditie van spirituele emotie bevinden, verenigt onze onderbewustzijn zich met God voor dat moment. Het verstand en het intellect nemen een achtergrondspositie en we zijn dan in staat om grotere eenheid met God te ervaren. Derhalve hebben we in deze conditie geen enkele gedachten of twijfels over spiritualiteit of God.
Spirituele emotie is een conditie ervaren op het Pad van Devotie (Bhaktiyoga) en op het Pad van de Guru’s genade (Gurukrupaayoga).
De volgende afbeelding is een subtiele schets van een persoon met spirituele emotie (bhaav). Deze tekening is gekenschetst door een zoeker van SSRF met een hoog ontwikkelde zesde zintuig van gewaarwording.
