1. Wat is dankbaarheid?
God is onze schepper en Hij heeft ons al de verschillende dingen in onze leven geschonken inclusief onze leven hetzelf. Iedere ochtend staan we op om een andere dag te leven alleen dankzij Zijn genade. Dit leven op Aarde is waardevol omdat het de enige zone is waar spirituele oefening gepraktiseerd kan worden om het ultieme doel van het leven te bereiken. Wanneer iemand iets voor ons doet voelen we ons dankbaar. Maar de meesten van ons zijn niet gewend om dankbaarheid te tonen aan God voor al de dingen die Hij ons gegeven heeft. Het uiten van onze dankbaarheid aan God voor al de verschillende dingen die Hij voor ons doet heet dankbaarheid in spirituele oefening. De bekwaamheid om met dit gevoel van dankbaarheid te leven is een belangrijke en intrinsieke deel van een spiritueel zoekende’s spirituele pad onderweg naar God.
De realiteit is dat terwijl de meeste mensen God accepteren als hun Schepper, ze er niets voor voelen om hun dankbaarheid te tonen aan Hem. Dit is vooral doordat zij denken dat alle dingen die gebeuren in hun leven, of op zijn minst een groot deel van de materiële zaken in hun leven, goed of kwaad, gebeuren volgens hun eigen keuze of wil. Het is alleen in buitengewone omstandigheden na intense gebeden zoals een fenomenale genezing van een erg ziek kind dat lijdt aan een ongeneesbare ziekte, dat men (in het algemeen) uiteindelijk de gedachte krijgt om zijn of haar dankbaarheid te tonen aan God. Maar zelfs in dit geval zullen herinneringen van het geholpen te zijn door God op zo een dramatische manier van tijdelijke aard zijn, en met de tijd mee valt zo een persoon weer terug in zijn of haar oude leefpatroon totdat de volgende grote omstandigheid hem of haar uit balans brengt en wat hem of haar dan weer aan het bidden krijgt om God’s genade te verkrijgen.
Op een lager niveau in onze spirituele ontwikkeling, in het heden, zijn gemiddeld 65% van gebeurtenissen die zich voordoen ons lot, en het overige 35% gebeurt volgens onze eigen wil. Naarmate we spiritueel vooruit gaan, beginnen we God’s aanwezigheid steeds meer te voelen in onze leven. Als we dus Zijn aanwezigheid in onze leven ervaren, ervaren we Zijn genade en dat alles dat er gebeurt in onze levens gebeurt volgens Zijn wil. Het is alleen na 60% spiritueel level dat we dit ook daadwerkelijk accepteren, waarderen en realizeren. Samen met de ervaring komt er dankbaarheid in de spirituele context van het woord.
Een zoekende en een serieuze student van de Wetenschap van Spiritualiteit ontwikkelen een verwervende houding in alle situaties, goed of kwaad. Van de verschillende situaties en omstandigheden in het leven begint zo een student te leren over hoe hij zijn of haar defecten en kwaliteiten kan begrijpen. Op deze manier leert hij of zij waaraan hij of zij zal moeten werken om zijn of haar zelf te zuiveren van persoonlijkheidsdefecten en zodoende verkrijgt hij of zij een beter begrip en helderheid over zijn of haar kwaliteiten. Van alle situaties in het leven, krijgt hij of zij een hint om zichzelf te verbeteren, door niet alleen het verbeteren van zijn of haar huidige set van kwaliteiten maar door het vervangen van zijn of haar persoonlijkheidsdefecten met nieuwe kwaliteiten. Hij of zij neemt waar dat God hem of haar aan het helpen is om door alle situaties, goed en kwaad, heen te komen om zijn of haar motivatie te verhogen in zijn of haar zoektocht naar Hem.
In de meeste gevallen wordt deze dankbaarheid direct getoond aan de spirituele meester, gids ofwel Guru. Zie het artikel over wie is een Guru en hoe een Guru een zoekende begeleidt.
Om spiritueel te groeien zal een zoekende boven de emoties (zowel positief als negatief) moeten stijgen waarin iemand die God niet zoekt in klem zit, om spirituele emotie (bhāv) te ontwikkelen, dat is het overal ervaren van God’s aanwezigheid. Het uiten van dankbaarheid aan God helpt om spirituele emotie (bhāv) te versterken.
2. Oppervlakkige dankbaarheid en spirituele emotie van dankbaarheid
Dankbaarheid dat alleen geuit wordt in woorden is oppervlakkige dankbaarheid. In de beginfasen van spirituele oefening, is het onvoorkomelijk dat we zelfs moeite moeten doen om aan woorden te denken om onze dankbaarheid te tonen aan God. Toch is het belangrijk voor onze spirituele groei dat we ons inspannen om de gewoonte van het tonen van dankbaarheid aan God in ons eigen maken.
In deze beginnersfase, komt het tonen van dankbaarheid vooral vanuit onze hart, en we zien dan erg helder in hoe God ons helpt. Dit kan bijvoorbeeld de situatie van een geliefde zijn van iemand, die dan op een fenomenale manier geneesd raakt nadat de artsen de hoop hebben opgegeven of nadat een langstaande probleem plotseling wordt opgelost na het doen van een intens gebed. In bijna alle andere situaties, offeren we onze dankbaarheid voor de verschillende dingen in onze leven en zelfs voor onze leven hetzelf op een oppervlakkige of intellectuele wijze.
Door meer en meer verdiept te raken in spirituele oefening openen we een hele nieuwe wereld dat eerder voor ons ontoegangkelijk en onbekend was. We krijgen spirituele ervaringen en deze spirituele ervaringen zijn God’s manier in het communiceren met ons. Er zijn ontelbaar kleine prettige toevalligheden in onze levens waarbij we langzaam aan maar zeker God’s begeleidende hand in onze levens ervaren. Dankbaarheid voor zelfs kleine omstandigheden in onze leven en ook de constante hulp van God en aanmoediging dat we ontvangen in onze spirituele oefening begint zich dan steeds meer te ontwikkelen. Als we dankbaarheid voelen voor God en deze dankbaarheid meerdere keren herhalend gedurende de dag ook aan Hem uiten, ontwikkelen we de spirituele emotie van dankbaarheid. In spirituele emotie van dankbaarheid, zoals eerder aangegeven in dit artikel, is er een constante realisatie vooraf, tijdens en na de handeling dat ‘alles gebeurt volgens de wil van God, Hij doet alles’. Aldus is onze dankbaarheid onafgebroken en wordt dus automatisch geuit in welgemeende gedachten. Dus in deze conditie is dankbaarheid aanwezig en het reflecteert zich in iedere handeling, beweging en gedachte.
Het hogere staat van groei wordt geactiveerd op het moment dat onze ego verminderd is en zodra we deze toestand verkrijgen, blijft onze ego op een laag pitje.
Spirituele emotie ofwel dankbaarheid wordt eigenlijk geactiveerd door de zegeningen van de Guru en blijft daardoor constant in werking.
3. Wat is het belang van dankbaarheid?
voor een bepaalde periode van tijd herhalend zijn dankbaarheid toont en spiritueel groeit, ontwikkelt hij uiteindelijk spirituele emotie bij het tonen van zijn dankbaarheid. Zodra deze toestand eenmaal bereikt is, en hij zich constant realiseert dat ‘God de doener is, en hij niemand’, begint zijn subtiele ego zich te verminderen. Hij begint zijn beperkingen te accepteren en ook zijn tekorten aan capaciteiten. Aldus wendt hij zich nederig tot God in iedere moeilijke omstandigheid en pas daarna onderneemt hij dan actie. Dit heet ‘overgave aan God’. Wanneer hij zich dus overgeeft aan God niet alleen in moeilijke situaties maar ook in zelfs hele kleine situaties in het dagelijkse leven, wordt zijn spirituele emotie van overgave alleen maar sterker en hoger. God vervult gebeden gedaan met spirituele emotie zoals ‘God kijk alstublieft naar mijn spirituele groei, laat mij alstublieft weten wat mijn volgende stap moet zijn, moge U alleen mijn enige begeleider zijn’. Een zoekende met spirituele emotie van dankbaarheid en overgave is altijd dichtbij God. God verleent alles dat nodig is, o.a. spirituele ervaringen, begeleiding en kennis tot zo een zoekende, dat terwijl er niet eens om gevraagd is of wordt door de betreffende zoekende.