Het wordt weleens gezegd dat onze voorvaderen ons helpen, is dit correct?

Het wordt meestal, door veel mensen en culturen, geloofd dat hun overleden voorvaderen over ze waken en ze ook helpen in hun levens.

Spirituele onderzoek geleidt door SSRF bevestigt het feit dat voorvaderen ons kunnen helpen. De mate en kwaliteit van hulp is afhankelijk van hun attitude in hun leven op Aarde en hun spirituele level. Overleden voorvaderen op een lagere spirituele level kunnen minder helpen dan diegenen die zich op een hogere spirituele level bevinden. Hoe hoger het spirituele level, hoe meer de mate en kwaliteit van hulp mogelijk is.

In bijna alle gevallen, is de hulp die de voorvaderen willen verschaffen aan hun nakomelingen op een wereldse niveau.

Bijvoorbeeld

  • Een voorvader kan zijn of haar nakomeling helpen om een baan te kunnen krijgen door het idee in de interviewer’s geest te planten om de nakomeling te selecteren.

  • Ze kunnen een nakomeling helpen om de vriend van haar keuze te kunnen krijgen door het planten van een gedachte van aantrekking tot het meisje om haar als vriendin te willen hebben, in de ideale persoon’s geest.

  • Een voorvader met de voorkennis van een mogelijke ongeval kan proberen de uitvaart van de nakomeling van het huis te vertragen en hem of haar aldus proberen van het moment van het ongeval af te houden.

 

Voorvaderen zijn in feite, door het helpen van hun nakomelingen, met effect de gehechtheid van hun nakomelingen aan het vergroten voor wereldse genot en tegelijkertijd raken zij zelf ook nog eens verder gehecht aan wereldse zaken en de atmosfeer ervan. De enige echte hulp die overleden voorvaderen kunnen geven aan hun nakomelingen is door ze bewust te maken van de absolute noodzaak van spirituele oefening. Zoals we eerder hebben gezien, zit meer dan 50% van de mensheid beneden de 30% spirituele level met minimale spirituele kracht. Het is erg moeilijk voor deze voorvaderen om ook maar enige hulp te bieden aan hun nakomelingen. Soms kunnen hogere-level spoken zoals heksenmeesters onze overleden voorvaderen van lagere spirituele levels ook oplichten en ze pijnigen. Op dit punt, is een overlevingsdrang het enige wat hun geest bezighoudt.

Maar, zelfs als sommige voorvaderen waarlijk oprecht kunnen verlangen om hun nakomelingen te willen helpen, is het noodlot van de behulpzame voorvaderen geallieerd tot vast te zitten in een glazen kooi. Ze kunnen de moeilijkheid van hun nakomelingen zien, maar kunnen ze niet bereiken om ze te waarschuwen voor gevaar of om tijdige hulp te verschaffen. Dit is omdat:

  • of de nakomelingen ontvangen of begrijpen de signalen verzonden door de voorvaderen niet of geloven ze niet of

  • de spirituele kracht van de voorvaderen is onvoldoende om de benodigde hulp te kunnen verschaffen

 

Bijvoorbeeld, een overleden vader kan wensen om zijn zoon te waarschuwen over het risico in het signeren van de zaak-transactie middels dromen maar de zoon maakt of de connecties niet tussen de signalen in de dromen en de zaak, of als hij dit wel doet, kan hij niet genoeg waarde toeschrijven aan deze hints en aldus kiest hij ervoor om het bericht te negeren.

In een ander geval, moet een overleden moeder misschien hulpeloos toekijken naar haar dierbare zoon die het slachtoffer wordt van een dodelijke drugsverslaving gerrangeerd door een subtiele duivelskunstenaar. Ze begrijpt de hoofdreden van de verslaving van haar zoon en de wereld is zich onbewust van deze subtiele oorzaak, maar als haar spirituele level te laag is in vergelijking tot die van de duivelskunstenaar, is ze geforceerd om niets anders dan een hulpeloze toeschouwer te mogen zijn.