Да се понуди на Бога во согласност со својот талент и капацитет
Секој од нас има на располагање одредени ресурси. Сите тие сме ги добиле од Бога. Основниот принцип во духовната пракса е заправо да се користат овие ресурси како дел од нашата духовна пракса и за духовен раст како би служеле на Бога. Ресурсите што ги имаме генерално можат да се поделат во следните категории:
1. Нашето тело
2. Нашиот имот и световните врски
3. Нашиот ум и интелект
4. Нашето шесто сетило
Да ги погледнеме овие четири аспекти подетално:
1. Нашето тело
![]() |
Да се служи со телото значи да се користи телото за служење на Бога. Ма пример:
|
2. Нашиот имот и световните врски
![]() |
Пример за служење на Бога со помош на користење на нашиот имот и световните врски би бил:
|
3. Нашиот ум и интелект
![]() |
Користење на нашиот ум и интелект е користење на нашите креативни и интелектуални капацитети за служење на Бога. Примери за ова можат да бидат:
|
4. Нашето шесто сетило
![]() |
Некои од нас се надарени со шестото сетило од детство. За тоа можеме да им благодариме на духовната пракса од претходните животи, или од овој живот. На нас е да ја користиме таа способност како би го поттикнале духовниот раст во нас и во другите. Пожелно е шестото сетило да го користиме под водство на Духовниот учител. |
Накратко:
- Кога постојано нудиме она што го имаме да му служиме на Бога како дел од нашата духовна пракса, ние духовно растеме.
- Дури и ако некој нема имот или развиен интелект, може да го понуди своето тело за служење на Бога и така духовно да расте.
- Четирите спомнати видови на понуда не се исклучуваат меѓусебно. Ако лицето има развиен интелект и одлично разбирање на Духовноста тоа може да биде склоно да го понуди само интелектот. Меѓутоа, принципот се однесува на “нудење на се што има некој“. Кога лицето има и тело, а има и некој имот, треба да ги понуди заедно со интелектот.
- Од се што можеме да понудиме, умот и интелектот се најсупериорни, оти преку нив можеме да им помогнеме на другите да ја разберат и спроведат Духовноста во пракса.