За подетални информации поврзани со овој напис ве молиме кликнете овде
Според модерните науки, најмалите честички вклучуваат, електрони, протони, мезони, кваркови, глуони и неутрони. Меѓутоа според духовната наука, ние сме составени од многу пофини честички и компоненти. Овие компоненти се суптилни по природа и не може да се видат со било какви инструменти како што се микроскопите. Тие можат да се согледаат само преку суптилните сетилни органи.
Овие најсуптилни честички се познати како трите основни суптилни компоненти (тригуни) кои се составени од:
Од сега па натаму во текот на овој документ, ќе го гористиме називот Гуни за сите три компоненти Сатва, Раѓа и Тама заедно и нивните придавки како сатвик, раѓастик и тамсик. На пример кога говирме за лице како сатвик лице, тоа значи дека во тоа лице преволадува повеќе Сатва компонента.
|
Секој од нас е составен од овие три суптилни основни компоненти. Сепак процентот на секоја од трите суптилни основни компоненти во рамките на секоја индивидуа варира во зависност од нивото на духовната еволуција/зрелост во една личност.
Во денешниот свет просечниот човек е исполнет повеќе со тама компонентата. Различните пермутации на овие три основни суптилни компоненти (тригуни) ја дефинираат основната природа на една личност.
Како што едно лице врши духовна пракса, Тама компонентата се конвертира во Сатва компонента, па дури и Раѓа компонентата се прочистува.
Раѓа компонентата се прочистува е објаснет подолу.
Нечистите раѓа тенденции кои се манифестираат како самоволна лутина и неконтролирана страст, сега се претворени во прочистени раѓа манифестации. Ова лице сега ја користи акција-компонентата раѓа да изведе конструктивни дејствија како што се, правење добри дела за другите или да му служи на Бога. Со вршење духовна пракса доаѓа до внатрешна промена на основно ниво која доведува до целосна промена во карактерот на тоа лице кон подобро.
Ако гласот на наставничката е многу строг, тогаш големи се шансите во класот да биде мир. Како резултат на тоа класот е мирен само во нејзино присуство, но во моментот кога таа ќе го напушти класот, учениците се враќаат до својот немирен начин. Ако пак од друга страна постои сатвик ученик во класот, а неговите соученици се обидуваат да го вовлечат во некои лоши дејствија, како силеџиство, непријатни шеги или мамење, ученикот апсолутно нема да сака да им се придружи или да учествува, бидејќи неговата основна природа е сатвик. Тоа најверојатно ќе почне да осеќа грч во неговиот стомак, отколку да ужива во тоа што го предложуваат неговите соученици. Тој ученик не би бил во состојба да се поднесе самиот себе, доколку би направил некој неисправен акт. Така, наместо површното обидување децата да се променат преку лекциите за морални вредности, трајна промена може да се најде ако тие бидат охрабрени да вршат духовна пракса и ако растат во духовно погодна средина. |